امام زمان(عج) قرآن و احكام جديد نمي آورد بلكه در آخر الزمان به قدري بدعت در دين فراوان مي گردد كه وقتي حضرت دين اصلي را بيان مي كند برخي آن را دين جديد مي پندارند؛ نه اين كه همه متدينين و همه فرقه ها چنين نتيجه اي بگيرند.

پيرايه زدايي از دين به اين معنا نيست كه آموزه هاي ديني اصيل و مستدل خدشه دار است و بگوييم هر چه فقهاي اسلام بر اساس استفاده از ادله قطعي آيات و روايات و برهان عقلي مي گويند وارونه است و نبايد از ايشان تقليد نمود. وارونه نمايي دين در آخر الزمان مربوط به كساني است كه چه بسا در كسوت روشنفكري و عالمان ديني و يا مداحي، بدون دليل در دين بدعت مي گذارند و تفسير به رأي مي كنند و خرافه را رواج مي دهند. 

همين امروز در جامعه خودمان خيلي از بدعت ها وجود دارد كه تمام فقها آن را ممنوع مي دانند ولي با اين حال در جامعه رواج دارد، و خيلي از به ظاهر متدينان گرفتار آنانند. به عنوان مثال بسياري از عزاداري ها با ساز و آواز، مداحي هاي دروغ و غلو آميز، رقابت ها و ريا كاري ها در ساخت حسينيه و مسجدها، ريا كاري هاي رفتاري، آرايش هاي بانوان، لباس هاي زننده جوانان، ريش تراشي ها توسط اكثريت مردم جامعه، اختلاط هاي محرم و نامحرم در دانشگاه ها و پارك ها و عروسي ها و رفت و آمدهاي خانوادگي، آهنگ ها و ترانه هاي حرام از سينما و تلويزيون گرفته تا خيابان ها و خانه ها، رباخواري حتي در بانك ها (چون طبق قانون تصويب شده عمل نمي شود) پارتي بازي ها، كم كاري ها در ادارات و ارگان ها (ساعات كار مفيد به نيم ساعت رسيده است) عكس و تزئيناتي كه در مسجد ايجاد شده، فسادهايي كه به نام ورزش مي شود، ممنوعيت ازدواج موقت وتجديد ازدواج،و ده ها سنت غلط در ازدواج ها و عروسي ها كه صد ها نمونه از آن را مي توان پيدا كرد كه هم اكنون رواج دارد و فقها هم حرام مي دانند ولي نمي توانند با آن برخورد كنند .

 اگر امام زمان(عج) فقط با همان نمونه هايي كه در بالا گفته شد برخورد جدي كند كه مي كند عده اي خواهند گفت دين تازه آورده است .

مگر تجربه علي(ع) را در تاريخ نداريم كه وقتي خواست با عدالت رفتار كند حتي امثال طلحه و زبير نيز با او مخالفت كردند . تازه اين در حيطه عالم تشيع است ولي در حيطه جامعه اسلامي و فرقه هاي اهل سنت كه هزاران بدعت در اعتقادات و احكام و اخلاق و تفسير قرآن و ... به وجود آمده كه وقتي حضرت(عج) قانون اصلي اسلام را عرضه مي كند، مردم فكر مي كنند دين جديدي آمده، و حال آن كه حضرت(عج) دستورات اسلامي را زنده مي كند و در تعبيرات روايات هم آمده كه اسلام جديدي آورده مي شود نه تشيع جديد.

 امام باقر(ع) در وصف مهدي(عج) مي فرمايد: «يهدم ما كان قبله كما هدم رسول الله امر الجاهليه و يستأنف الاسلام جديدا؛ او (مهدي) آن چه را پيش از او بوده است در هم ريزد؛ آن گونه كه رسول خدا امور جاهليت را در هم ريخت. مهدي(ع) اسلام را از نو آغاز مي كند [و با تمام جوانب آن را در جامعه اجرا مي كند]».(الغيبه، نعماني، مؤسسه الاعلمي، بيروت: 1403 ق، ص 152) در روايت فوق سخن از دين جديد نيست بلكه سخن در عرضه نمودن اسلام آن چنان كه از اول بوده است مي باشد. با توجه به اين دو مقدمه خيلي از پرسش ها فوق حل مي شود.

اولا؛ سخن از زنده شدن دين با تمام جوانب آن هست آن چنان كه در زمان پيامبر اكرم(ص) بود نه آمدن دين جديد.
ثانِيا؛ روشن شد كه امام زمان(عج) دين اسلام را آن چنان كه هست عملا در جامعه پياده مي كند نه اين كه تغيير در احكام ايجاد كند و مراجع بزرگ جامع الشرائط هم همان حرف ها را مي گويند منتهي قدرت اجرايي كه جلوي بسياري از بدعت ها را بگيرند ندارند.