اين موضوع كه باب شده صحيح است:دوستي
با نا محرم به قصد محبت كردن و عشق ورزي هم حرام است؟حتي از يكي از طلاب شنيدم كه اگر
گناه نباشد و فقط محبت باشد اشكال ندارد؟
حضور
شمارا در حجره مجازی خوش آمد می گوییم.
از نظر شرعي رابطه دوستي با نامحرم، حضوري
و غير حضوري و به صورت تلفني و پيامكي باشد، عملي حرام و گناه محسوب ميشود و اساسا
بنيان ارتباط با افراد نامحرم، بر رفتاري متكبرانه بايد استوار گردد، نه رفتاري صميمانه.
اينكه در احكام شرعي مي فرمايند در غير ضرورت مثلا مكروه است مرد با زن هم صحبت شود،
مخصوصا مرد و زن جوان، به اين دليل است كه چه بسيار اتفاق مي افتد اين گونه روابط،
به يك الفت و محبت نفساني بين مرد و زن منتهي گردد و نقطه آغازي براي غوطه ور شدن در
انحراف و فساد شود. ضمنا آگاهي والدين، مجوز ديني و عقلي اين رابطه نيست، لذا به طور
جدي از اين گونه روابط بايد بپرهيزيد.
توضيح:
شما خوب مى دانيد جاذبه بين دو جنس مخالف
(زن و مرد) بسيار فراوان است؛ مخصوصا در سنين جوانى، كه اين جاذبه و حساسيت در اوج
خود مى باشد، در نتيجه هر چند جوان بخواهد رعايت مسايل شرعى و عرفى را در دوستى با
جنس مخالف بنمايد، اما تمايلات نفسى و وسوسههاى شيطانى قويتر از آنند كه انسان گرفتار
خطرهاى بزرگ نشود. به همين جهت عقل اقتضا مىكند انسان خود را در معرض خطرى كه بسيارى
از خوش باوران را گرفتار كرده قرار ندهد. روشن است كه هر فرد خود بهتر مىتواند تشخيص
دهد كه كجا از مرز فراتر رفته است. « بل الانسان على نفسه بصيره؛ آدمى بر نفس خود آگاه
و بيناست.» (قيامت ، آيه 14).

رابطه دختر و پسر اگر به معناي داشتن ارتباط
عاطفي و دوستانه باشد كه از ديدن و صحبت كردن يكديگر شاد شوند و لذت ببرند، قطعا يكي
از محرمات است اما اگر به صورت يك ارتباط عادي باشد، مانند اينكه در يك موضوع علمي
يا شغلي با يكديگر گفتگو كنند، در صورتي كه خطر تبديل شدن به رابطه دوستانه، در آن
وجود نداشته باشد، اشكال ندارد (هر چند بهتر است رابطه در اين حد هم صورت نپذيرد)
اما
اگر در اين رابطه علمي، خطر تبديل شدن به رابطه دوستانه وجود داشته باشد، به جهت اينكه
مقدمه معصيت مي شود، اشكال دارد. در روايات آمده است، با نامحرم بيش از پنج كلمه ضروري
صحبت نكن و نيز هرگز با او درجاي خلوتي قرار نگيريد؛ زيرا گرچه نفس اين كار شايد اشكال
نداشته باشد، ولي چون زمينه مبتلا شدن به معصيت را فراهم مي سازد، بايد از آن پرهيز
كنيد. البته ما قبول داريم كه ممكن است بين دختر و پسري رابطه غير جنسي وجود داشته
باشد ولي اولا: ثابت نگهداشتن اين حالت با توجه به شرائط جواني مشكل است و ثانيا: گاهي
چنين حالتي به صورت نهفته و ناخودآگاه در انسان وجود دارد و حتي خود را به صورت يك
رابطه عاطفي و معنوي نشان مي دهد در حالي كه مسأله غير از اين است در هر حال ما سعي
مي كنيم بدبين نباشيم شما هم سعي كنيد سر خود را كلاه نگذاريد.
با توجه به شرايط خاص دوران جواني، طولاني
بودن دوران تجرد غالب دانشجويان و خطرات جدي تمايلات آشكار و پنهان غرائز نفساني، لازم
است روابط خود را از نظر كمي و كيفي تحت كنترل قرار دهيد. بنابراين، توصيه اكيد ما
اين است كه : چنين روابطي با نامحرم برقرار نشود اينكه در احكام شرعي مي فرمايند در
غير ضرورت مثلا مكروه است مرد با زن هم صحبت شود، مخصوصا مرد و زن جوان، به اين دليل
است كه چه بسا همين هم صحبت شدن ها، غرايز جنسي افراد را تحريك كند و يك الفت و محبت
شهواني بين مرد و زن ايجاد گردد و نقطه آغازي براي غوطه ور شدن در انحراف و فساد شود.
در هر حال انسان بايد دقيقا درون خود را بكاود و باطنش را عميقا مطالعه كند كه مثلا
صحبت كردن با افراد نامحرم چه ضرورتي براي او دارد.
وقتي دو نفر مدت زيادي با هم صحبت مي كنند
و رابطه دارند، كم كم به هم علاقه مند مي شوند و اين علاقه به صورت دلبستگي و وابستگي
در مي آيد، بعد از اينكه اين حالت به وجود آمد، ديگر قضاوت هايي كه در مورد هم دارند
تحت تاثير علاقه قرار مي گيرد و نمي توانند كاملا آزاد و فارغ در مورد هم فكر كنند
و يكديگر را به صورت عقلاني و منطقي مورد ارزيابي قرار دهند و چه بسا عيب هاي هم را
نمي بيننند و وارد راهي ميشوند كه به احتمال قوي پايان خوبي ندارد.
برادر ارجمند؛ گناه، ميوه تلخ فراموشي فطرت،
عقل و آموزههاي روشن دين است.