چگونه مي توان از خودنمايي زنان و چشم چرانى مردان جلو گيري كرد؟

به سایت حجره مجازی خوش آمدید.

«مقدمه‌»:

يكي از قدرتمند ترين نيازها و غرايزي كه در انسان وجود دارد غريزه جنسي است. نياز جنسي مانند نياز به آب و غذا از نيازهايي است كه بايستي از روش صحيح ارضا گردد. همانگونه كه ارضا نياز به غذا بايد از مسير حلال و غذاهاي طيّب و مفيد باشد، ارضا غريزه جنسي و شهوات نيز بايد قانونمند و از راههاي صحيح صورت گيرد. همانگونه كه دزدي براي رفع نياز گرسنگي منجر به هرج و مرج و مفاسد مختلف فردي و اجتماعي مي گردد، ارضاء شهوت به غير از روش معقول و نظام مند نيز منجر به مفاسد مختلف فردي، خانوادگي و اجتماعي و هم مفاسد اخروي و معنوي مي گردد.

از نظر علم و تجربه ثابت شده است كه يكي از عوامل اصلي و ناخودآگاه تحريك و ترشح غدد و هورمونهاي جنسي، «نگاه» مي باشد. نگاه به نامحرم هرچند اگر بدون قصد تلذّذ باشد عمل طبيعي و غريزي خود را انجام مي دهد و زمينه تحريك شهوت انسان را در زمان نگاه يا بعد از آن ايجاد مي كند.

تحريك غريزه جنسي به گونه نامشروع نيز آثار شوم و نكبت بار فراواني بر ابعاد مختلف انسان و جامعه بشري ايجاد مي نمايد. اسراف، انحراف و هدر رفتن نيروهاي فكري، اجتماعي و معنوي انسان، زمينه سازي سردي روابط خانوادگي (شخصي كه نگاه خود را كنترل نمي كند با يك همسر ارضا نمي شود)، حالت حسرت و ناكامي، از دست دادن آرامش رواني، ميل به گناه (لواط، زنا ، استمناء و....) و بالاخره گرايش به گناهان مختلف از جمله آثار سوء نگاه حرام است كه در عرصه زندگي فردي، خانوادگي و اجتماع ظاهر مي گردد.

امام علي عليه السلام مي فرمايند: چشم پيش قراول دل، جلودار فتنه، دام شيطان و نگاه حرام سبب كاشتن بذر شهوت و نهال گناه (زنا، لواط، استمناءو ...) است (ميزان الحكمه، محمدمحمدي ري شهري. ماده النظر).

و اما پاسخ سؤال:

دوست عزيز براي جلوگيري از چشم‌چراني مردان و خودنمايي زنان، مي‌بايست در سه زمينه بحث شود:

1- وظايف فردي

2- وظايف اجتماعي

3- وظايف مسئولين

1- وظايف فردي:

*«وظايف فردي در خصوص چشم‌چراني»:

ما بعنوان يك مسلمان مي‌بايست نسبت به تكاليف خود، كسب آگاهي نموده، به دستورات دين عزيز اسلام عمل كنيم و با عمل به اوامر و پرهيز از نواهي الهي، موجبات سعادت دنيا و آخرت را براي خود فراهم كنيم. از جمله دستورات مهمي كه در سعادت فرد و جامعه بسيار مؤثر است، كنترل چشم آحاد مردم –مردان و زنان- از نگاه حرام است.

نگاه به نامحرم باعث سختي زندگي و زيادي حسرت و افسوس است. قران كريم در اين مورد مي فرمايد: «قُلْ لِلْمُؤْمِنينَ يَغُضُّوا مِنْ أَبْصارِهِمْ وَ يَحْفَظُوا فُرُوجَهُمْ ذلِكَ أَزْكى‏ لَهُمْ إِنَّ اللَّهَ خَبيرٌ بِما يَصْنَعُونَ (نور آيه 30). به مؤمنان بگو چشمهاى خود را (از نگاه به نامحرمان) فروگيرند، و عفاف خود را حفظ كنند اين براى آنان پاكيزه‏تر است خداوند از آنچه انجام مى‏دهيد آگاه است!».

منظور اين است كه انسان به هنگام نگاه كردن معمولاً منطقه وسيعي را زير نظر مي گيرد؛ هر گاه نامحرمي در حوزه ديد قرار گرفت، چشم را چنان فرو گيرد كه آن نامحرم از منطقه ديد مستقيم و عميق او خارج شود. يعني به او نگاه خيره نكند اما راه و چاه خود را نيز ببيند.

درحديثي كه ويژگي هاي رسول گرامي اسلام ـ صلي الله عليه و آله ـ را توصيف مي كند چنين آمده است: (و اذا فرح غض طرفه - وقتي كه خوشحال مي شد چشمانش را به صورت نيمه بسته در مي آورد.) مرحوم مجلسي اين جمله را در بحارالانوار چنين تفسير كرده است: پلك چشم را مي شكست و سر را پايين مي انداخت و چشمها را نمي گشود, چنين مي كرد تا از سبكسري و سرمستي به دور باشد. پس غض بصر يعني كم كردن نگاه و خيره نشدن.

پس خواست قرآن رعايت عفت عمومي براي زن و مرد است و اين كار از وظايف ضروري و واجب مومنين شمرده شده است.

نگاه كردن مرد به بدن زن نامحرم چه با قصد لذّت و چه بدون آن حرام است و نگاه كردن به صورت و دستها، اگر با قصد لذّت باشد، حرام است، بلكه احتياط واجب آن است كه بدون قصد لذت هم نگاه نكنند.

در روانشناسي ديني ارتباط نزديكي ميان نگاهداري چشم از نامحرم و نگاهداشتن دامان از آلودگي به زنا وجود دارد. سيد قطب مي نويسد: «حفظ فرج پي‌آمد طبيعي خواباندن چشم است و گامي است در استواري اراده و هوشياري در حفاظت از افتادن در گناه و تسلط بر خواهشهاي نفساني؛ از اين رو بين آن دو، در يك آيه جمع كرده تا نشان دهد يكي سبب و ديگري نتيجه آن است. و هر دو گامهايي هستند پي در پي در صفحه دل و صحنه زندگي! (في خلال القرآن، ج 4، ص 2512).

پيامبر اكرم ـ صلي الله عليه و آله ـ مي فرمايند: (لِكُلِ عُضْوٍ مِنِ ابْنِ ادَمَ حَظّاً مِنَ الزِّنا فَالْعَينُ زِناهُ النَّظَرُ وَ للِّسانُ زِناهُ الْكَلامُ وَ‌الأُذُنان زِناهُما السَّمْعُ – براي هر عضوي از بدن انسان زنايي وجود دارد، زناي چشم، نگاه كردن، زناي زبان، سخن گفتن و زناي گوش ها، شنيدن حرام است.(مستدرك الوسائل، ج 14، ص 269).

حضرت علي ـ عليه السلام ـ به نقل از انجيل مي فرمايد: «در تورات نوشته شده زنا نكن، ولي من مي گويم اگر حتي با نظر شهوت آلود به كسي نگاه كني همان وقت در دلت با او زنا كرده اي». و نيز مي فرمايد: «نابينا بودن بهترازنگاه هاي نامشروع است». پس فاصله بين نگاه و گناه اندك است.

*«وظايف فردي در خصوص خودنمايي»:

اصولا زنان و مردان –بويژه زنان- گرايش به خودآرايي دارند تا اين گونه ‌جنس مخالف را برانگيزند و توجه آنان را به خود جلب و جذب كنند. لذا در اسلام تهييج همسران از طريق خودآرايي مورد تشويق و ترغيب قرار گرفته و آيات و روايات بسياري در اين زمينه وارد شده است كه چگونه همسران به اين نياز طبيعي يكديگر پاسخ دهند و با پوشيدن و آراستن خود به زر و زيور و جامه‌هاي زيبا و خوشنگار، شرايط مناسب و شايسته‌اي براي پاسخ به عواطف و احساسات يكديگر در اين حوزه فراهم آورند.

اما از آن‌جايي‌كه هرگونه تهييج جنس مخالف از سوي ديگران به معناي شكستن حدود الهي است، امري ممنوع و محرم دانسته شده است. بر اين اساس همه عوامل و ابزارهاي تهييج جنسي جنس مخالف، تحريم شده و قوانين سفت و سختي در اين باره وضع شده است تا جامعه در سلامت باقي بماند. از جمله اين قوانين حجاب است.

قانون حجاب، اختصاصي به مرد و زن ندارد و همگان موظف به اجراي دقيق آن هستند. هر چند كه ميزان و شرايط حجاب در مرد و زن فرق مي‌كند و اين تفاوت به سبب اختلاف طبيعي در زن و مرد است.

زنان يك جامعه، نقش بسيار مهمي در سلامت روحي و رواني اجتماع خود دارند. لذا لازم است زنان درباره‌ي عواقب خودنمايي و بي‌حجابي و يا بدحجابي آگاهي كسب كنند؛ از جمله:

1- برهنگي زنان كه طبعاً پيامدهائي هم‌چون آرايش و عشوه‌گري و امثال آن همراه دارد، مردان -مخصوصا جوانان- را در يك حالت تحريك دائم قرار مي‌دهد؛ تحريكي كه سبب كوبيدن اعصاب آنها و ايجاد هيجان‌هاي بيمارگونه عصبي و گاه سرچشمه امراض رواني مي‌گردد. مگر اعصاب انسان چقدر مي‌تواند بار هيجان را بر خود حمل كند؟ مگر روان پزشكان نمي‌گويند هيجان مستمر عامل بيماري است؟ اسلام مي‌خواهد مردان و زنان مسلمان، روحي آرام و اعصابي سالم و چشم و گوشي پاك داشته باشند، و اين يكي از فلسفه‌هاي حجاب است.

خودنمايي و عدم رعايت حجاب، سبب به گناه افتادن ديگران مي‌شود و فردي كه حجاب را رعايت نكرده، به گناه ديگران كمك كرده و شريك جرم به حساب مي‌آيد.

2- افزايش طلاق و ازهم‌گسيختگي زندگي زناشوئي يكي از ديگر آثار خودنمايي زنان است. چون «هر چه را ديده بيند دل كند ياد» و به دنبال ديدن، هوس‌بازي انسان سبب مي‌شود كه هر روزي به يكي دل ببندد و ديگري را رها كند.

3- گسترش دامنه فحشا و افزايش فرزندان نامشروع از دردناك‌ترين پيامدهاي بي‌حجابي و خودنمايي است.

4- ابتذال زن و سقوط شخصيت او و تبديل شدن به وسيله‌اي براي اشباع هوس‌هاي سركش مشتي آلوده و امير المؤمنان عليه السلام مي‌فرمايد: «در آخرالزمان كه بدترين زمان‌هاست جمعي از زنان پوشيده‌هاي برهنه‌اند و از خانه با خودآرايي بيرون مي‌آيند؛ اينان از دين بيرون رفتگانند و داخل در فتنه‌ها شده و به سوي شهوت تمايل داريد و به طرف لذات نفساني در شتابند. حرام‌ها را حلال مي‌دانند و در دوزخ به عذاب ابدي گرفتار».

عمل به نكات زير نيز در پرهيز از چشم‌چراني و خودنمايي بسيار مؤثر است:

- تلاوت مستمر و روزانه‌ي قرآن كريم (حداقل يك صفحه در روز، با توجه به معاني آن).

- اهميت به نماز اول وقت.

- ابراز محبت به همسر و تقويت بعد عاطفي در روابط خانوادگي.

- ياد مرگ و رفتن به قبرستان‌ها

2- وظايف اجتماعي:

از مهمترين وظايف آحاد مردم براي جلوگيري از چشم‌چراني و خودنمايي، امر به معروف و نهي از منكر است.

فريضه امر به معروف و نهى از منكر، در همه اديان مطرح بوده است و وجوب آن اختصاص به مسلمانان ندارد. اين حكم در ميان بنى اسرائيل به چشم مى‏خورد. خداوند در قرآن مى‏فرمايد: «اهل كتاب همه يكسان نيستند؛ بلكه پاره‏اى از آنان به انجام اين فريضه مى‏پردازند و از نيكان به شمار مى‏روند».آل عمران (3)، آيه 113 و 114. لقمان اجراى اين فريضه را به فرزندش سفارش مى‏كند.لقمان (31)، آيه 17. خداوند به حضرت موسى و هارون دستور مى‏دهد كه با زبان نرم، فرعون را نصيحت كنند.طه (20)، آيه 43 و 44.

امر به معروف و نهى از منكر، از مهم‏ترين، بهترين و عالى‏ترين فريضه‏ها و واجبات اسلامى است؛ به طورى كه برخى از فقيهان، آن را از ضروريات دين دانسته‏اند. در آيات و روايات گوناگونى به آن سفارش شده است و تعابير زيبايى در آنها به چشم مى‏خورد. حضرت على‏عليه السلام مى‏فرمايد: «تمام كارهاى نيك و (حتى) جهاد در راه خدا در برابر امر به معروف و نهى از منكر، همچون آب دهان در برابر درياى پهناورى است».«وَ ما اَعْمالُ الْبِرٌّ كُلُّها وَ الْجهادُ فى سَبيلِ اللَّهِ عِنْدَ الْاَمْرِ بِالْمَعْرُوفِ وَ النَّهْىِ عَنِ الْمُنْكَرِ اِلاَّ كَنْفثة فِى بَحْرٍ لُجّى»: نهج البلاغه، كلمات قصار، ش 374.

امام باقرعليه السلام مى‏فرمايد: «بد قومى هستند، قومى كه بر امر به معروف و نهى از منكر عيب مى‏گيرند و آن را بى ارزش مى‏پندارند».«بِئْسَ الْقَوْمِ قَومٌ يَعيبُونَ الْاَمْرِ بِالْمَعْروفِ وَ النَّهْىَ عَنِ الْمُنْكرِ»: وسائل الشيعه، ج‏11، ط جديد، ص‏392.

ذكر چند امر در اين زمينه لازم است:

1. اين فريضه از تكاليف همگانى است و همه مسلمانان بايد آن را پاس بدارند. اين چنين نيست كه در زمان اقتدار حاكميت اسلامى، اين فريضه تنها بر دوش نيروهاى انتظامى و قوه قضاييه و ساير نهادهاى دولتى قرار داشته باشد؛ بلكه تك تك آحاد مردم به انجام اين فريضه موظف‏اند. امر به معروف و نهى از منكر، واجب كفايى است و چنانچه عده‏اى به اجراى آن بپردازند و به گسترش معروف و از بين بردن منكر اقدام ورزند، انجام دادن آن از ديگران ساقط مى‏شود.

2. در اجراى فريضه امر به معروف و نهى از منكر، بين زن و مرد تفاوتى نيست و هر دو گروه، در اين راستا وظيفه و مسؤوليت دارند.

3. يكى از مراتب امر به معروف و نهى از منكر اقدام و برخورد عملى با شخص گنه‏كار است؛ ولى به فتواى مراجع تقليد، اين امر بايد با اجازه حاكم شرع و مسؤولان حكومت اسلامى انجام گيرد و بدون اجازه آنها جايز نيست.آيت‏الله مكارم، استفتاءات، ج 2، س 1377؛ آيت‏الله صافى، جامع الاحكام، ج 2، س 1456؛ آيت‏الله سيستانى، منهاج الصالحين، ج 1، م 1773؛ آيت‏الله خامنه‏اى، اجوبة الاستفتاءات، س 1054.

4. اين فريضه داراى شرايطى است كه بدون فراهم آمدن آنها، انجام دادن آن بر شخص واجب نيست؛ بلكه در برخى موارد نيز حرام است.

در مسئله امر به معروف ونهي از منكر مرحله اول قطعا آگاهي دادن است، زيرا ممكن است شخصي كه مرتكب منكر شده است نسبت به منكر بودن فعلي كه انجام ميدهد، بي اطلاع باشد. اين موضوع در ذات اين فريضه بزرگ نهفته است، يعني شما با انجام اين فريضه هم شخص خاطي را نسبت به خلاف و منكر بودن آن آگاه ميكنيد و هم راه درست و به اصطلاح معروف را به او نشان ميدهيد.

در مسأله امر به معروف و نهى از منكر شايسته است جهات متعددى در نظر گرفته شود:

الف) احكام شرعى مربوط به امر به معروف و شرايط وجوب و مراتب آن. امر بمعروف در مورد ترك واجبات و نهى از منكر در مورد انجام محرمات است و شرايطى دارد كه بعضى از آن عبارتند از: 1- آمر به معروف و ناهى از منكر واجبات و محرمات را بشناسد 2- كسى كه مرتكب معصيت شده قصد تكرار آن را داشته باشد 3- مراحل امر به معروف و نهى از منكر از آسان به شديد رعايت شود مثلاً اگر با آرامش مى‏توان نهى كرد از پرخاش خوددارى شود. 4- احتمال تأثير داده شود. 5- براى آمر به معروف ضرر جانى يا مالى قابل توجهى نداشته باشد.

ب ) روحيات و ويژگى هاى روانى طرف مقابل. طبيعى است با هر كسى به زبان خاصى بايد سخن گفته شود و چه بسا لازم است برخى را به طور غيرمستقيم و از طريق برخى وسايط ارشاد نمود.

ج ) حتى الامكان از منطقى ‏ترين و بهترين زبان استفاده شود. بهتر است ابتدا امتيازات و خوبيهاى افراد به آنان گوشزد شود و سپس تدريجا به بيان ايرادات وارد بر آنها پرداخته شود. در اين زمينه هم سعى شود اول يك مسئله مطرح شود و پس از اصلاح تشويق گردد و سپس به همين ترتيب يكى يكى به ديگر مسائل پرداخته شود.

د ) حتى الامكان بايد به افراد تفهيم نمود كه آنچه به ايشان تذكر داده مى‏شود از سر خيرخواهى و مفيد به حال خود آنها است.

ه ) ضمن توجه به نكات فوق نبايد انتظار داشت كه به هيچ وجه افراد از امر به معروف يا نهى از منكر بدشان نيايد. بلكه وظيفه ما رعايت اصول صحيح اخلاقى و انسانى در تذكر به آنها است ولى اين كه بپذيرند يا نه و خوششان آيد يا بدشان آيد خيلى دست ما نيست و نبايد از آن خوفى به دل داشت.

حافظ وظيفه تو دعا گفتن است و بس‏                                                            در بند اين مباش كه نشنيد يا شنيد كس‏

3- وظايف مسئولين:

از جمله وظايف مسئولين عبارت است از:

- تقويت مباحث ديني–بويژه بحث كنترل چشم و حجاب زنان- در مدارس و دانشگاهها بصورت كاربردي، نه كليشه‌اي.

- ساخت فيلم‌هاي جذاب و مناسب در اين خصوص

- آگاهي دادن به مردم در اين زمينه

- ايجاد اشتغال براي جوانان و ريشه‌كن كردن بيكاري

- تقويت فرهنگ ازدواج آسان و كمك مالي به جوانان

و...

اجازه دهيد در ادامه به عواقب شوم چشم‌چراني اشاره كنيم:

- عامل غفلت و فراموشي: چشم چراني يكي از مصاديق حب دنيا و عامل مهمي براي بروز غفلت از ياد خدا و خود است. غفلت همان چالش اساسي است كه انسان در سر راه كمال و سعادت خود دارد و بيداري اولين نياز او براي حركت در اين مسير است. چشم چراني باعث مي شود كه انسان هر چه بيشتر به خواب رود و از بيداري و ياد خدا دور ماند.

حضرت علي ـ عليه السلام ـ درباره مواظبت و حفاظت از چشمها مي فرمايند: «چيزي در بدن، كم سپاستر از چشم نيست، خواسته اش را ندهيد كه شما را از ياد خدا باز مي دارد؛ لَيْسَ فِي الْبَدَنِ‌ شَيءٌ اَقَلَّ شٌكراً مِنَ الْعَيْنِ فَلا تُعطوها سٌؤلَها فَتَشْغَلكُم عَنْ ذِكْرِ اللهِ‌ عَزَّ وَجَل ( بحارالانوار، ج 101، ص 35).

- اولين گام انحراف عملي: چشم چراني و نگاه به نامحرم, گذرگاه ورود به منجلاب انحرافات و فساد جنسي است. نگاه هاي آلوده، تخم شهوت را در دل بارور ساخته، صاحبش را به فتنه, انحراف و گناه مبتلا مي كند. امام صادق ـ عليه السلام ـ فرمود: «چشم چراني، تخم شهوت را در دل مي كارد و چنين كاري براي نگاه‌كننده كافي است كه منشأ فتنه گردد».

پيامبر خدا ـ صلي الله عليه و آله ـ فرمود: نگاه به نامحرم تير زهرآلودي از تيرهاي شيطاني است. «النَّظَرُ سَهمٌ مَسْموُمٌ مِنْ سِهامِ اِبليسَ ...؛( بحارالانوار، ج 104، ص 38). پس بايد مراقب چشمان خويش باشيم، تا شيطان از آن براي تخريب ايمان ما و ناموس مردم استفاده نكند.

- حسرت و اندوه طولاني: امام صادق ـ عليه السلام ـ مي فرمايد: چه بسا نگاه هايي كه غصه هاي طولاني را در پي دارد. به اين معني كه چشم قوي ترين ابزار حسي است. يعني ميدان آستانه تحريك چشم از بقيه حواس بيشتر است و بيشترين تحريكات حسي را دريافت مي كند و اين دل است كه بعد از نگاه به كار مي افتد يعني آنچه را ديده مي بيند، دل طلب مي كند و چون امكان رسيدن به آنچه ديده شده فراهم نمي شود؛ افسردگي و رنجوري عايد انسان مي شود.

از فحواي حديث رسول خدا ـ صلي الله عليه و آله ـ كه فرمود: «همه چشمها روز قيامت گريانند جز سه چشم: چشمي كه از ترس خدا بگريد، چشمي كه از نامحرم فرونهاده شود، چشمي كه در راه خدا (و پاسداري از كيان اسلام) شب زنده دار باشد, فهميده مي شود كه علاوه بر حسرت دنيوي, فرد چشم چران در آخرت از فرط حسرت و پشيماني چشماني گريان خواهد داشت. (بحارالانوار، ج 101، ص 35).

- به خطر افتادن امنيت و سلامت جامعه: در واقع، نگاه هاي آلوده، مسموم و شهوت انگيز، آتش درون را شعله ور مي سازد كه فرايند و محصولي جز فحشا، سياهي دل؛ مشكلات و نارسايي هاي اجتماعي، نخواهد داشت. چشم چراني دام شيطاني، بذر شهوت و رويشگاه فسق و فجور است كه دل را مي لرزاند، آرامش و ثبات را سلب نموده و باعث هرج و مرج و فتنه و فساد در جامعه مي شود.

لذا چشم چراني، اين تير مسموم و زهرآلود شيطاني اگر بدون قيد و بند، رها شود يقيناً سلامت و امنيت طرفين را به خطر مي اندازد. جوان و نوجواني كه دسترسي به سايتها و شبكه هاي ماهواره اي دارد اگر دستور اسلام را رعايت نكرده و نگاهش را كوتاه نكند و از طرف ديگر، كساني كه بايد حجاب و پوشش اسلامي را رعايت كنند، رعايت نكنند، چشم وي به صحنه هاي شهوت انگيز خواهد افتاد، و نيروي قدرتمند شهوت به جوشش و غليان آمده و تحريك خواهد شد، درچنين شرايط حساس و خطرناكي، اين جوان، يا بايد به عياشي، فساد و تجاوزگري روي آورد و به خواسته هاي قوه شهواني جواب مثبت دهد و امنيت خود و ديگران را به خطر اندازد، و يا با تخيل و تصور، با حالت افسرده و پريشان، زندگي بيمار گونه خود را ادامه داده آسايش و آرامش خانواده را برهم زند.

- ايجاد نگراني و اضطراب: آنچه از مجموع آيات، روايات و تجربيات كارشناسان مسائل ديني به دست مي آيد اين است كه، چشم چراني هاي هوس آلود، بي بند و باري بعضي خانواده ها و فراواني شبكه هاي ارتباطي فاسد، از جمله عوامل مؤثر در ايجاد اضطراب ونگراني افراد و خانواده ها و هرج و مرج و ناامني در جامعه به حساب مي آيد. امام علي(ع) مي فرمايد: «كسي كه نگاهش را كاهش دهد، قلبش آرام مي گيرد.»( غررالحكم و درر الكلم، ج5، ص 449). و نعمتي بالاتر از آرامش قلب، وجود ندارد. اين موهبت بزرگ اگر در اعضا و افراد جامعه، محقق شده و تجلي پيدا كند، جامعه نيز به طبع اعضا و افراد خود، داراي امنيت و آرامش خواهد شد.

ز دست ديده و دل هر دو فرياد / كه هر چه ديده بيند دل كند ياد.

- عذاب اخروي: علاوه بر ابتلا به عواقب دنيوي، «چشم ناپاك» از عذاب و شكنجه الهي نيز بي نصيب نمي ماند. رسول خدا ـ صلي الله عليه و آله ـ فرمود: «آن كه چشمانش را از نگاه به زن نامحرم پر كند، روز قيامت، خداوند چشمانش را با ميخ هاي آتشين و از آتش پر كند، تا وقتي كه به حساب مردم رسيدگي كند، سپس امر مي شود كه او را به جهنم ببرند؛ »( ثواب الاعمال، ص 338).

«چشم پاكي و نتايج آن»

هر يك از اعضاي بدن مؤمن نسبت به عبادت پروردگار متعال وظيفه خاصي بر عهده دارد كه اگر بدان وظيفه عمل كرد، آثار ولايت و تاثير در او ظاهر مي شود.

چشمي كه به نگاه حرام آلوده نگردد، سبب بركات زير مي گردد:

- ديدن شگفتيها و باز شدن چشم باطن: رسول خدا ـ صلي الله عليه و آله ـ فرمود: (چشمهايتان را (از نامحرم) بپوشانيد تا عجايب و شگفتيها را ببينيد. بحارالانوار، ج 101، ص 41).

- راحتي قلب: امام علي ـ عليه السلام ـ فرمود: «آنكه از نامحرم چشم خود را فرو نهاد، قلبش را راحت كرده است» (شرح غررالحكم، آمدي،‌ج 5، ص 449).

- نيك خويي:‌ همچنين آن حضرت فرمود: «كسي كه نگاه هايش كنترل شود، صفاتش نيكو گردد؛ (ميزان الحكمه، ج 10، ص 7).

- پاداش الهي: امام صادق ـ عليه السلام ـ فرمود: «هر كسي زني را ببيند و بلافاصله ديده اش را به آسمان بدوزد يا چشم فرو بندد، چشم باز نگرداند مگر اينكه خداوند حوريان بهشتي را به عقد او در آورد؛( بحارالانوار، ج 101، ص 37).

- چشيدن شيريني ايمان: پيامبر اسلام ـ صلي الله عليه و آله ـ فرمود: «نگاه (به نامحرم) تير زهرآلودي از تيرهاي شيطان است و هر كس آن را از ترس خدا ترك كند، خداوند چنان ايماني به او عطا كند كه شيريني اش را در دل خويش احساس كند؛ (بحارالانوار، ج 101، ص 38).

- بروز صفت شجاعت: «شجاع ترين مردم كسي است كه بر خواهش نفساني اش چيره شود؛ اَشْجَعُ النّاسِ مَنْ غَلَبُ هَواهُ؛ (نهج‌ الفصاحه، پاينده، حديث 299، ص 58).

در پايان براي شما و همه‌ي جوانان آرزوي سلامت و سعادت مي‌كنيم.